بررسی مقایسه ای سایش سه بعدی کامپازیت های opallis , heliomolar, z۲۵۰

مقدمه: مقاومت کم کامپازیت ها در برابر سایش همواره مشکل بزرگی به حساب می آید. کاربرد مواد همرنگ در نواحی دارای تماسهای اکلوزال سنگین هنوز با چالشهای زیادی روبرو است. در این مطالعه مقاومت سایشی سه نوع کامپازیت مستقیم مقایسه گردید. مواد و روش ها: در این تحقیق آزمایشگاهی از سه نوع کامپازیت (opallis, heliomolar, z250) ، 5 نمونه به طور مجزا در داخل مولدهایی از جنس برنج به روش لایه لایه با زمان نور دهی 40 ثانیه و با ضخامت یک میلی متر برای هر لایه تهیه گردید. نمونه ها در دستگاه سایش( pedeb1 ) ، به ترتیب در دوره های سایشی 5000 ، 20000 ، 40000 ، 80000 و 120000 تحت فشار mpa 20 و با ساینده ای از جنس کروم کبالت با قطر نوک ۹۸/۱ mm قرارگرفتند. قبل و بعد از انجام سایش نمونه ها با ترازوی الکترونیکی با دقت0001/0گرم ( ۱/۰ mg) وزن سنجی شدند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون های anova ، paired sample t- test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در تمامی نمونه های کامپازیتی از وزن اولیه تا وزن در 120000 دور، وزن نمونه ها کاهش یافت و این کاهش وزن در هر سه نوع کامپازیت از لحاظ آماری کاملاً معنی دار بود ( p=0.00 ). آزمون anova نشان داد که هیچ رابطه معنی داری بین مقاومت سایشی گروه ها وجود نداشت. ولی در مجموع می توان گفت که z250 کمترین و heliomolar بیشترین میزان سایش را نشان دادند. نتیجه گیری: تمامی نمونه های کامپازیتی پس از دوره های سایشی دچار سایش معنی داری شدند ولی اختلاف بین گروه ها از نظر آماری معنی دار نبود.